Ξημερώματα Δευτέρας και ύπνος δεν τον πιάνει τον νέο ηγέτη του δύσμοιρου τόπου μας. Κρατώντας ένα ποτήρι βότκα με μπόλικο πάγο και δυο φέτες λεμόνι στο ένα χέρι, πληκτρολογεί με το άλλο βιαστικά στο κινητό του. Μερικές βλαστήμιες ξεφεύγουν ψιθυριστά μέσα από τα κατάλευκα δόντια του.

Η αλήθεια είναι πως προσπάθησε να βρει τον πνευματικό του στο Όρος αλλά μάταια. Τώρα πια, μόνο αυτός μπορεί να τον ηρεμεί λέγοντας του διάφορα λόγια παρήγορα κι άλλες πολλές παπαριές που δεν πολυκαταλαβαίνει είναι η αλήθεια.

Τρελαίνεται να ακούει την ιστορία με τα 5 ψάρια και τα 5 ψάρια που έθρεψαν χιλιάδες ανθρώπους μέσα στην έρημο. Άραγε να την γνωρίζει κι ο Σταθάκης, ή μήπως όχι;

Κι αυτός ο άγιος παλιόγερος, σε ποια σπηλιά να έχει κρυφτεί άραγε και δεν έχει δίκτυο;

Μου σπάσανε τα νεύρα σκέφτεται. Τι σκατά θέλουν πια κι όλο γκρινιάζουν; Δεν βλέπουν που ο κόσμος στην Ισπανία αρχίζει να ξεσηκώνεται; Δεν ακούν για τις διαδηλώσεις που συγκλονίζουν την Ιταλία, την Ιρλανδία ακόμα και τις ίδιες τις Βρυξέλλες;

Έχουν ξεχάσει εκείνα που τους έχω τονίσει εκατό φορές, ότι ο δρόμος για την σωτηρία της Ελλάδας περνάει μέσα από την Ευρώπη; Γιατί τόση ηλιθιότητα πια; Τι να κάνω για να καταλάβουν την σκέψη μου; Τι να κάνω για να αλλάξω την μοίρα τους;

Χωρίς να καταλάβει το πώς, το χέρι του άρπαξε ένα πολυχρονισμένο βιβλίο του Λένιν από την σφυρήλατη βιβλιοθήκη που έστεκε αγέρωχη στο σαλόνι του φτωχικού διαμερίσματος στην Κυψέλη.

«Τι να κάνουμε». Ρίγη συγκίνησης από την εποχή που ήταν μαθητής και διακινούσε τον «Οδηγητή» στην ΚΝΕ πλημμύρισαν το κορμί του.

Ανοίγει τυχαία μια σελίδα κι αρχίζει να διαβάζει μερικές αράδες. Το πρόσωπο του φωτίζεται άξαφνα και φωνάζει δυνατά κάνοντας την Περιστέρα να κουκουλωθεί φοβισμένη κάτω από πάπλωμα.

Θα συμμαχήσουμε ακόμα και με τον διάολο αν είναι απαραίτητο. Δεν θα σταματήσουμε να ψάχνουμε μέχρι να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο ΝΕΚΡΟΣ. Κι άσε τους χαχόλους να ονειρεύονται την επανάσταση και την έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα.

Άλλωστε, σε αυτή τη χώρα, πάντα περίσσευαν οι νεκροί αλλά το θωρηκτό ποτέ δεν ήταν εκεί. Ποτέ στην ώρα του.

Φιλιά πολλά από την Εσπερία (χωρίς διαδίκτυο ακόμα)

Ηλίας

(Αγαπητέ Ηλία, ο Αλέξης δεν θα φορέσει στολή καπετάνιου. Ο Τιτανικός έχει βυθιστεί και ο Αλέξης θα φορέσει στολή δύτη, μάσκα και βατραχοπέδιλα, και θα ψάχνει για το γιούσουρι. Να γυμναστεί και λίγο, γιατί μου φαίνεται κάπως τεμπελχανάς. Αφού έγραψες για τον Σαμαρά και τον Τσίπρα, γράψε και για τους σύγχρονους Έλληνες που ψάχνουν πάλι σωτήρα και πατερούλη. Μην αδικούμε τον Αντώνη και τον Αλέξη. Ηλία, μια και δεν έχεις διαδίκτυο, άνοιξε το Wi-Fi και πάρε από το δικό μου. Το έχω ανοικτό. Το Wi-Fi μου έχει όνομα pote8aer8eitokalokairi και password denyparxeirpassword. Φιλιά!)