ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Γεια σου πιτσιρίκο,
Είμαι πολύ χαρούμενος τις τελευταίες ημέρες, αλλά πριν αναφερθώ στο λόγο, θα ήθελα να σου πω πως σας έχουν παραπληροφορήσει για το θέμα της Ζωής.

Σήμερα, μίλησα με άνθρωπο από «μέσα», που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και μου είπε πως τα σκάτωσε ο μπουμπούκος.

Ο Αντώνιος είναι έξω φρενών μετά την αποκάλυψη της απάτης και τα έχει βάλει με το μπουμπούκο.

Ο γνωστός βιβλιοπώλης, στη θέα του αλλοδαπού υπάλληλου του βενζινάδικου, δεν άντεξε. Πέταξε τη περούκα που του είχαν δώσει -ώστε να μοιάζει με τη Ζωή- και άρχισε να βρίζει χυδαία τον Πακιστανό και να τον ρωτάει εάν έχει χαρτιά ή βρίσκεται παράνομα στη χώρα.

Κάπου εκεί στράβωσε το πράγμα. Πάλι καλά είχαν πρόχειρο τον διαγραφέα μνήμης, και ο Πακιστανός θυμάται μόνο την ιστορία που του είπαν.

Ας πάμε τώρα στα δικά μου.

Πριν λίγες μέρες, στη δουλειά μου, πέρασε ο υπεύθυνος και μου ζήτησε να μου μιλήσει ιδιαιτέρως.

Αφού μου είπε πως όλοι είναι απόλυτα ικανοποιημένοι μαζί μου και με τη δουλειά που κάνω, μου ανακοίνωσε πως, τον Μάιο, θα με καλέσει το «μεγάλο αφεντικό» να μου προτείνει 6μηνο ή μονοετές συμβόλαιο.

Αυτό σημαίνει, πως παύω να ανήκω στην εταιρία ενοικιάσεως προσωπικού που ήμουν μέχρι σήμερα, και προσλαμβάνομαι απευθείας από την επιχείρηση που με είχαν τοποθετήσει.

Κέρδισα έναν ελαφρώς καλύτερο μισθό και την ασφάλεια, τουλάχιστον για όσο διάστημα θα διαρκεί το συμβόλαιο μου, μιας σταθερής δουλείας.

Επιτέλους οι κόποι μου απέδωσαν καρπούς και …τους έφαγα λάχανο.

Ο πρώτος συνάδελφος που «έφαγα» ήταν ένας Γερμανός, ο οποίος είχε αναλάβει να μου μάθει και τη δουλειά.

Βρισκόταν ήδη 14 μήνες εδώ όταν εγώ ξεκινούσα, και μου έλεγε πως από μέρα σε μέρα περίμενε το συμβόλαιο του.

Όχι μόνο δεν πήρε συμβόλαιο, αλλά πριν από 3 μήνες, και, αφού είχα μάθει καλά τη δουλειά, απολύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο λόγος είναι πως είχε αρνηθεί να κάνει απογευματινές βάρδιες, ενώ το κελεπούρι από το Ελλαδιστάν δεν είχε τέτοιο θέμα.

Προφανώς, δεν έπαιξε κανένα ρόλο το ότι έχει και ένα κοριτσάκι…

Ο δεύτερος συνάδελφος, που δεν έχει απολυθεί ακόμα αλλά δεν του έδωσαν συμβόλαιο, είναι 50 χρονών και αυτός από το Ελλαδιστάν και «αρχαιότερος» από εμένα.

«Δυο χρόνια χωρίς να πάρω μία μέρα αναρρωτική άδεια» , μου είπε με παράπονο και ζωγραφισμένη τη θλίψη στο πρόσωπο του.

Βλέπεις, δεν μιλάει γερμανικά και δεν του είναι εύκολο να μάθει.

Δεν έγλειψα κανέναν και δεν πέταξα λάσπη σε κανέναν. Εδώ που είμαι υπάρχει δικαιοσύνη και αξιοκρατία.

Έτσι λοιπόν, με ψηλά το κεφάλι, μπορώ να πω πως ήμουν καλύτερος και κέρδισα.

Survival of the fittest

Φιλιά από το Deutschland!

Γιώργος

Υ.Γ. Δεν ασχολούμαι τελευταία με τα πολιτικά, την κυβέρνηση κλπ. «Κυριακή κοντή γιορτή» που λένε. Το μόνο που με απασχολεί είναι να προετοιμάσω τις διακοπές μου για το καλοκαιράκι ώστε να μαυρίσω τη κορμάρα μου στην Ελαφόνησο.

(Αγαπητέ Γιώργο, τους έφαγες λάχανο. Πρέπει να είναι τρελή φάση να παίρνουν οι Έλληνες τις δουλειές από τους Γερμανούς μέσα στη Γερμανία. Βέβαια, οι άνεργοι Γερμανοί θα παίρνουν τα επιδόματα και θα ζουν χωρίς να δουλεύουν. Πάντως, εμείς εδώ έχουμε βρει πια τον τρόπο να ζούμε χωρίς να δουλεύουμε. Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό αλλά δεν θέλω να το αναλύσω γιατί μπορεί να σταματήσει αν το ψάξουμε. Χαίρομαι που διαπιστώνω πως κι εσύ -όπως και πολλοί φίλοι μετανάστες- έχεις ως μοναδικό στόχο τις καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα. Έτσι μου έρχεται να μεταναστεύσω κι εγώ σε καμιά Γερμανία, για να περιμένω με αγωνία όλο τον χρόνο τις δυο εβδομάδες διακοπές το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Αλλά θα χάσω τους έξι μήνες διακοπές που κάνω τώρα, οπότε λέω να μη μεταναστεύσω. Να είσαι καλά.)

Αξιοκρατικός κανιβαλισμός