ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ

Οι σημαντικότερες αποκαλύψεις που προκύπτουν από τους αποκαλυπτικούς διαλόγους των δύο αρπακτικών του ΔΝΤ για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, δεν έχουν να κάνουν με τα λεγόμενά τους. Οι αποκαλύψεις είναι σημαντικές. Ωστόσο, τα όσα αποτυπώνονται από τη στάση που κρατά σημαντική μερίδα των πολιτικών δυνάμεων της χώρας από κοινού με μεγάλο κομμάτι του ελληνικού συστήματος ενημέρωσης είναι ακόμη πιο εντυπωσιακά.

Επειδή στη χώρα δεν φυτρώσαμε σήμερα (ούτε το 2010 που ξεκίνησαν τα μνημόνια), γνωρίζουμε πολύ καλά το πόσο διάσημο ήταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο από πολύ νωρίτερα. Και ο λόγος που ήταν διάσημο δεν ήταν επειδή κατάφερε κάποια στιγμή να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης ή Οικονομίας.

Ήταν διάσημο επειδή όπου σε κάθε χώρα που πάτησε το πόδι του, κατάφερε να υποδουλώσει την οικονομία της στον νεοφιλελευθερισμό και να πατήσει κάτω την πλειοψηφία της εκάστοτε κοινωνίας. Με κάθε τίμημα. Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν, τι μας είπε ο Τόμσεν και η Βελκουλέσκου στην συνομιλία τους που δεν το ξέραμε;

Πως δεν είναι ικανοποιημένοι με τα μέτρα που πρόκειται να λάβει η ελληνική κυβέρνηση. Πως διαφωνεί στους στόχους με τους Ευρωπαίους, πως δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους και πως οι Γερμανοί ακόμα δεν έχουν συναινέσει στην ελάφρυνση του χρέους. Αλλά όλα αυτά τα ξέραμε.

Τι άλλο είπαν;

Ότι έχουν αλλάξει γνώμη για τη στάση που έχουν κρατήσει μέχρι τώρα και την θεωρούν «μαλακή», καθώς και πως σκοπεύουν να απειλήσουν την Μέρκελ με τη συμμετοχή τους στο ελληνικό πρόγραμμα. Πράγματα που υποψιαζόμασταν αλλά επιβεβαιώθηκαν μόλις σήμερα.

Και πως σκοπεύουν, κατά τα λεγόμενά τους πάντα, να εξυπηρετήσουν τα σχέδιά τους;

Να τρενάρουν την διαπραγμάτευση μέχρι το καλοκαίρι, ώστε ο Αλέξης Τσίπρας να παρακαλάει για ένα τέταρτο μνημόνιο και οι Ευρωπαίοι να μην δίνουν δεκάρα, αφού θα ασχολούνται με το Brexit. Και τι παραπάνω ζητά το ΔΝΤ σήμερα, την ώρα που έρχεται το πακέτο φορολογικού-ασφαλιστικού-κόκκινων δανείων ύψους 5,5 δισ. ευρώ;

Σύμφωνα με το ThePressProject, το ΔΝΤ επιμένει ακόμα στο κόψιμο των κύριων συντάξεων (όχι μόνο στων επικουρικών), στην μείωση του βασικού μισθού, σε απολύσεις στον δημόσιο τομέα, στην εφαρμογή του lockout, στην αυστηρή εφαρμογή της συμφωνίας του Ιουλίου στο πεδίο των αγροτών και στην μετάθεση σχεδόν όλων των τροφίμων στο ΦΠΑ του 23%. Προσθέστε αυτά στις γνωστές πιέσεις για άμεσο ξεπούλημα των κόκκινων δανείων σε «κοράκια», την άμεση ενεργοποίηση του Ταμείου Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας με ΔΣ επιλεγμένο από το Κουαρτέτο και το αίτημα για εξίσωση του φόρου βενζίνης – πετρελαίου.

Το να υποστηρίζουν κάποιοι εντός ελληνικών τειχών τις θέσεις του ΔΝΤ και των ακραίων νεοφιλελεύθερων, δεν είναι δα ούτε κάτι νέο, ούτε και κάτι σοκαριστικό. Φρόντισε γι’ αυτό ο Πρετεντέρης που ομολόγησε πως γνώριζε για τη μη βιωσιμότητα του χρέους και το απέκρυψε, ο Μπάμπης που κατά καιρούς έδινε κουράγιο στον Σόιμπλε, ο Άδωνις που η μόνη φορά που μίλησε κατά του Τόμσεν ήταν όταν φοβήθηκε πως θα του φάει την δόξα.

Μετά και την κατάρρευση της ψευδαίσθησης του ΣΥΡΙΖΑ το περσινό καλοκαίρι, δεν υπάρχει κανείς που να μην αντιλαμβάνεται πως στη χώρα μας διεξάγεται οικονομικός πόλεμος που παίρνει το ένα μετά το άλλο τα φιλέτα της ελληνικής οικονομίας, και ρουφά το αίμα της ελληνικής κοινωνίας. Η επιβεβαίωση της πλάνης του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετή για να παραδοθούμε παραδοθούμε αμαχητί.

Θα έλεγε λοιπόν κανείς πως, μία τόσο σοβαρή για τις επιδιώξεις του ΔΝΤ διαρροή, θα έφερνε όλες τις δυνάμεις της χώρας στρατευμένες υπέρ των συμφερόντων της. Αντί γι’ αυτό, υπήρξαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι που άσκησαν καλύτερη κριτική στις αποκαλύψεις από αυτήν που θα κατάφερναν να ασκήσουν τα ίδια τα στελέχη του ΔΝΤ. Ή μπορεί και απλώς να την μετέφεραν.

Από την πρώτη στιγμή, υπήρξαν πολιτικοί και δημοσιογράφοι που δημόσια αμφισβήτησαν την πηγή της αποκάλυψης των Wikileaks (που με τις αποκαλύψεις τους έχουν αλλάξει τον κόσμο στις ημέρες μας), άλλοι πιάστηκαν με την ορθογραφία της, άλλοι υποστήριξαν πως τα όσα λένε στο τηλεφώνημά τους οι δύο τεχνοκράτες είναι για το καλό μας. Μάλιστα, κάποιοι ζήτησαν να τους χειροκροτήσουμε, ενώ κάποιοι ακόμα πιο… πατριώτες, έφτασαν να μιλούν για το βαλιτσάκι της ΕΥΠ.

Εντάξει, ο Άδωνις, ο Κυριάκος, οι Μανδραβέληδες, οι Κουτσομύτηδες και τα άλλα παιδιά ξέρουμε πολύ τι θέλουν. Γνωρίζουμε πόσο πολύ αγαπάνε το ΔΝΤ και τις πρωτοβουλίες του.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην το ξεχάσουμε.

*Το σκίτσο είναι του Τάσου Αναστασίου.

https://rebeliskos.wordpress.com/2016/04/03